علت ریزش مو سر چیست؟+درمان 100% ریزش مو(10 راه موثر)

محتوا پنهان

1 ریزش مو سر؛ از علت تا درمان

2 ریزش مو سر چیست؟

3 علائم ریز مو سر

4 تشخیص علت ریزش مو سر

5 مدت زمان مورد انتظار برای ریزش و قطع ریزش مو

6 جلوگیری از ریزش مو سر

7 درمان ریزش مو سر

8 5 نکته آسان برای موهای ضخیم تر و سالم تر

9 چه چیزی باعث نازک شدن مو می شود؟

10 منابع:

ریزش مو سر؛ از علت تا درمان

ریزش مو سر چیست؟

ریزش مو (آلوپسی) می تواند فقط پوست سر یا کل بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد و می تواند موقت یا دائمی باشد. این می تواند نتیجه وراثت، تغییرات هورمونی، شرایط پزشکی یا بخشی طبیعی از افزایش سن باشد. هر کسی ممکن است موهای سر خود را از دست بدهد، اما در مردان شایع تر است.

طاسی معمولاً به ریزش بیش از حد مو از پوست سر شما اشاره دارد. ریزش موی ارثی با افزایش سن شایع ترین علت طاسی است. برخی از افراد ترجیح می دهند اجازه دهند ریزش موی خود بدون درمان و پنهان ادامه یابد. برخی دیگر ممکن است آن را با مدل مو، آرایش، کلاه یا روسری بپوشانند. و برخی دیگر یکی از درمان های موجود را برای جلوگیری از ریزش بیشتر مو یا بازگرداندن رشد انتخاب می کنند.

ریزش مو می تواند از نازک شدن خفیف مو تا طاسی کامل متغیر باشد. موها ممکن است به دلایل مختلف ریزش کنند. از نظر پزشکی، ریزش مو به چند دسته تقسیم می شود، از جمله:

تلوژن افلوویوم: این شکل رایج از ریزش مو دو تا سه ماه پس از یک استرس بزرگ بدن، مانند یک بیماری طولانی مدت، جراحی بزرگ یا عفونت جدی رخ می دهد. همچنین ممکن است پس از تغییر ناگهانی در سطح هورمون، به ویژه در زنان پس از زایمان اتفاق بیفتد. مقدار متوسطی از مو از تمام قسمت‌های پوست سر می‌ریزد و ممکن است روی بالش، وان یا برس مو مشاهده شود. در حالی که ممکن است موهای برخی از قسمت‌های پوست سر نازک‌تر به نظر برسند، اما به ندرت می‌توان نقاط طاسی بزرگ را مشاهده کرد.

عوارض جانبی دارو: ریزش مو می تواند یک عارضه جانبی برخی از داروها از جمله لیتیوم، بتا بلوکرها، وارفارین، هپارین، آمفتامین ها و لوودوپا باشد. علاوه بر این، بسیاری از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی سرطان – مانند دوکسوروبیسین معمولاً باعث ریزش موی ناگهانی می شوند که کل سر را تحت تأثیر قرار می دهد.

علائم یک بیماری پزشکی: ریزش مو می تواند از علائم یک بیماری پزشکی باشد، مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (لوپوس)، سیفلیس، اختلال تیروئید (مانند کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید)، عدم تعادل هورمون جنسی یا تغذیه جدی مشکل، به ویژه کمبود پروتئین، آهن، روی یا بیوتین. این کمبودها در افرادی که از رژیم های غذایی محدود استفاده می کنند و زنانی که قاعدگی بسیار سنگینی دارند بیشتر دیده می شود.

کچلی سر (عفونت قارچی پوست سر): این شکل از ریزش موی تکه‌ای زمانی اتفاق می‌افتد که انواع خاصی از قارچ‌ها پوست سر را آلوده می‌کنند. این باعث می شود که مو در سطح سر بشکند و پوست سر پوسته پوسته شود. کچلی ریزش موی شایع تکه تکه در کودکان است.

آلوپسی آره آتا: این یک بیماری خودایمنی است که باعث ریزش مو در یک یا چند تکه کوچک می شود. علت این وضعیت ناشناخته است، اگرچه در افرادی که سایر بیماری های خودایمنی دارند شایع تر است. هنگامی که همین فرآیند باعث ریزش کامل مو از پوست سر می شود، به آن آلوپسی توتالیس می گویند.

آلوپسی تروماتیک: این شکل از ریزش مو در اثر تکنیک‌های آرایشگری ایجاد می‌شود که موها را می‌کشند (باف کردن یا قلاب‌زنی محکم)، موها را در معرض حرارت شدید و پیچ‌خوردن قرار می‌دهند یا با مواد شیمیایی قوی (دکلره کردن، رنگ کردن مو، سشوار و اتو زدن) به مو آسیب می‌رسانند.

علاوه بر این، برخی از افراد دارای یک اختلال روانپزشکی غیر معمول (تریکوتیلومانیا) هستند که در آن کشیدن و چرخاندن اجباری مو می تواند باعث ایجاد لکه های طاسی شود.

طاسی با الگوی ارثی، یا آلوپسی آندروژنتیک: در مردان، ریزش مو ممکن است از الگوی مردانه معمولی (کاهش خط موی جلویی و/یا نازک شدن مو در بالای سر) پیروی کند. این شایع ترین نوع ریزش مو است و می تواند در هر زمانی از زندگی مرد حتی در سال های نوجوانی شروع شود. معمولاً در اثر تعامل سه عامل ایجاد می شود: تمایل ارثی به طاسی، هورمون های مردانه و افزایش سن. بسیاری از زنان درجاتی از طاسی با الگوی زنانه را تجربه خواهند کرد. در زنان، نازک شدن در کل قسمت بالای سر یا تاج سر رخ می دهد و جلوی پوست سر را حفظ می کند.

علائم ریز مو سر

ما به طور معمول روزانه 50 تا 100 تار مو را از دست می دهیم. اگر بیشتر از این مقدار ریزش داشته باشد، ممکن است مقادیر غیرعادی زیادی مو در برس ها، روی لباس ها و در وان ها پیدا کنید. همچنین ممکن است متوجه شوید که موهای شما به طور کلی نازک تر شده اند، خط رویش موهای شما تغییر کرده است یا یک یا چند تکه طاس ظاهر شده است.

هنگامی که ریزش مو نتیجه تلوژن افلوویوم یا عوارض جانبی دارو باشد، ریزش مو معمولاً در سرتاسر سر است، در حالی که در عفونت های کچلی و آلوپسی آره آتا، ریزش مو در تکه های کوچک رخ می دهد. همچنین، عفونت کچلی می‌تواند علائم دیگری مانند پوسته پوسته شدن پوست سر یا قسمت‌هایی از موهای شکسته که شبیه نقاط سیاه ایجاد کند.

در آلوپسی تروماتیک، ناحیه ریزش مو به روش آسیب مو بستگی دارد و از الگوی ایجاد شده توسط سشوارو اتو داغ، بافتن یا درمان های شیمیایی پیروی می کند. در طاسی با الگوی مردانه، خط مو معمولاً ابتدا در شقیقه ها شروع به عقب نشینی می کند و به دنبال آن در بالای سر نازک می شود. به تدریج، ناحیه تاج کاملاً کچل می شود و یک حاشیه مو در اطراف پشت و کناره های سر باقی می ماند.

تشخیص علت ریزش مو سر

پزشک بر اساس سابقه پزشکی، داروهایی که مصرف می کنید، وضعیت تغذیه، عادات آرایشگری و معاینه فیزیکی علت ریزش مو را تشخیص می دهد. اگر پزشک شما مشکوک به عفونت قارچی پوست سر باشد، ممکن است یک نمونه مو برای آزمایش آزمایشگاهی بگیرد. اگر پزشک مشکوک به بیماری پزشکی (مانند لوپوس) یا مشکل تیروئید، کمبود آهن یا عدم تعادل هورمون جنسی باشد، احتمالاً آزمایش خون مورد نیاز خواهد بود.

مدت زمان مورد انتظار برای ریزش و قطع ریزش مو

مدت زمان ریزش مو به علت آن بستگی دارد. برای مثال، در تلوژن افلوویوم، موها معمولاً طی چند هفته تا چند ماه از دست می‌روند، اما پس از آن در طی چند ماه آینده دوباره رشد می‌کنند. هنگامی که ریزش مو یکی از عوارض جانبی یک دارو باشد، رشد مو معمولاً پس از قطع دارو به حالت طبیعی باز می گردد. اگر به دلیل آرایشگری ناهنجار در حال ریزش هستید، ریزش مو معمولاً پس از تغییر حالت طبیعی‌تر متوقف می‌شود، به جز در مورد آلوپسی تروماتیک، که از سال‌ها پس‌کشیدن موها با بافت‌های سفت ناشی می‌شود.

در عفونت کچلی سر، قارچی که این مشکل را ایجاد می کند باید حداقل به مدت 6 تا 12 هفته درمان شود و رشد مجدد مو ممکن است کند باشد. درمان زود هنگام برای جلوگیری از ریزش موی دائمی احتمالی مهم است. طاسی با الگوی مردانه و زنانه با گذشت زمان بدتر می شود اما قابل درمان است.

جلوگیری از ریزش مو سر

برخی از اشکال ریزش مو را می توان با مراقبت مو به حداقل رساندن استرس، خوردن یک رژیم غذایی سالم و استفاده از تکنیک های معقول آرایشگری، استفاده از ماسک ها و شامپو های مخصوص و در صورت امکان، روی آوردن به مکمل ها و داروهایی که باعث ریزش مو نمی شوند، پیشگیری کرد. با تمیز نگه داشتن موها و استفاده نکردن از کلاه، شانه یا برس مشترک با افراد دیگر می توان از ریزش موی ناشی از عفونت قارچی جلوگیری کرد. گاهی اوقات می توان از ریزش مو ناشی از طاسی ارثی نیز با دارو جلوگیری کرد.

درمان ریزش مو سر

ریزش مو ناشی از تلوژن افلوویوم یا عوارض جانبی دارو معمولاً به هیچ درمانی جز قطع داروهایی که باعث ایجاد مشکل می شود نیاز ندارد. محدود کردن تروما یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی (مانند استفاده از سشوار، اتو مو، رنگ کردن یا خشک کردن مو) ممکن است ریزش مو را محدود یا متوقف کند.

ریزش مو ناشی از تغذیه نامناسب یا بیماری پزشکی معمولاً با اتخاذ یک رژیم غذایی سالم و درمان بیماری زمینه ای متوقف می شود.

درمان عفونت قارچی پوست سر به 6 تا 12 هفته داروی خوراکی مانند تربینافین یا ایتراکونازول با یا بدون شامپوهای حاوی سولفید سلنیوم (محصولات مراقبت از مو) یا کتوکونازول نیاز دارد.

آلوپسی آره آتا را می توان با کورتیکواستروئیدی که به پوست تزریق می شود یا روی پوست اعمال می شود، درمان کرد. سایر درمان‌های این بیماری شامل کرم آنترالین، ماینوکسیدیل یا ترکیبی از این درمان‌ها است.

بسیاری از مردان و زنان مبتلا به طاسی ارثی به دنبال درمان ریزش مو نیستند. برای کسانی که به دنبال درمان پزشکی هستند، درمان اولیه معمولا ماینوکسیدیل موضعی است. مردان همچنین می توانند با فیناستراید خوراکی یا دوتاستراید درمان شوند یا می توانند کاشت مو یا جراحی کاهش پوست سر را انتخاب کنند. زنان پیش از یائسگی ممکن است با استروژن یا اسپیرونولاکتون درمان شوند در حالی که فیناستراید ممکن است برای زنان یائسه توصیه شود.

5 نکته آسان برای موهای ضخیم تر و سالم تر

چگونه می توانم موهای ضخیم تر داشته باشم؟ قبل از خرید همه شامپوهای معجزه آسا، نرم کننده ها، تونیک های معجزه آسا و موارد دیگر، مهم است که بدانید که نمی توانید بافت موهای خود را تغییر دهید.

آنچه می توان به دست آورد، ظاهر موهای پرپشت تر و پرپشت تر با داشتن تارهای قوی و سالم است. و اگر ریزش مو را تجربه کرده اید یا در حال تجربه آن هستید، در بیشتر موارد می توان اقداماتی را برای رشد مجدد و بازیابی تارهای ریزش شده یا شکسته انجام داد.

بنابراین، چگونه می توان موهای پرپشت تری داشت؟ بیایید با دلایل نازک شدن موهای شما شروع کنیم.

چه چیزی باعث نازک شدن مو می شود؟

تعدادی از عوامل می توانند باعث نازک شدن مو ها شوند که کمترین آنها ژنتیک است. اگر به طور طبیعی مو های نازکی دارید، احتمالاً مو های شما همیشه نازک خواهد بود. این را نباید با تراکم مو هایتان اشتباه گرفت. کیفیت مو های شما (ریز، معمولی، درشت) با مقدار موی شما متفاوت است (مثلاً تراکم مو های شما نازک، معمولی، ضخیم)، ممکن است مو های نازکی داشته باشید، اما فولیکول های زیادی داشته باشید، که به نظر می رسد مو های معمولی یا حتی ضخیم دارید. شرایط ژنتیکی همچنین می تواند در تعداد مو هایی که روزانه می ریزد (50 تا 100 عدد متوسط است)، توانایی بدن شما در جذب مواد مغذی و ویتامین ها و سایر عوامل ریزش مو نقش داشته باشد.

با این وجود چه عواملی را می توانید کنترل کنید؟

1- سبک زندگی

محدودیت های غذایی
مکمل ها
اختلالات خوردن
استرس
بچه دار شدن/ یائسگی

2- استایل کردن و ظاهر مو

مواد شیمیایی
مدل مو
درمان بیش از حد مو (رنگ کردن/استفاده از سشوار و اتو)

حالا به سوال اصلی برگردیم که چگونه می توان به مو هایی با ظاهر ضخیم تر دست یافت؟

1. علت یا علل نازک شدن یا ریزش بیش از حد مو را شناسایی کنید

آیا استرس کاری است؟ باردار هستی یا شیر می دهی؟ هر مورد از ریزش مو یا نازک شدن مو از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در هنگام ترمیم موهایتان، تشخیص علت اصلی شما بسیار مهم است.

2. آنچه می خورید را پیگیری کنید

حتی اگر رژیم غذایی سالم دارید، باز هم ممکن است کمبود بسیاری از مواد مغذی و ویتامین هایی داشته باشید که کلید سلامت مو های شما هستند. مصرف مکمل ها به شکل ویتامین های روزانه یا پودر های نوشیدنی ممکن است یک مکمل سریع باشد که می تواند به مو های شما کمک کند از درون قوی و سالم بمانند.

3. محصولات ضخیم کننده مو مناسب خود را پیدا کنید

درمان ها و درمان های خانگی زیادی برای مو های نازک وجود دارد. ماساژ پوست سر، درمان‌ های کراتینه، ماسک‌ های مو، روغن‌ های ضروری، شامپو های حجم‌ دهنده و نرم‌کننده‌ ها و موارد دیگر را می‌ توان به آرامی و یکی یکی به روال موی شما معرفی کرد تا ببینید چه کار می‌کند.

4. مو های خود را به حال خود رها کنید!

گاهی اوقات بهترین راه حل این است که هیچ کاری انجام ندهید. به این معنا که اگر اغلب مو هایتان را رنگ می کنید، یا از درمان های حرارتی خاصی روی مو های خود استفاده می کنید، آن ها را برای مدتی کنار بگذارید و مو های خود را کنترل کنید. یا اگر اغلب دم اسبی تنگ یا گیره‌هایی می زنید که ممکن است موها به آن گیر کند، مدل جدیدی را امتحان کنید.

5. با پزشک مشورت کنید

اگر موارد بالا را امتحان کرده‌ اید و به نظر می‌ رسد که هیچ چیز جواب نمی‌ دهد، یا فکر می‌ کنید که وضعیت شما ممکن است پزشکی باشد، صحبت با پزشکتان ضرری ندارد.