تیرگی یا هیپرپیگمانتاسیون دور چشم (POH)
نگاه کلی به تیرگی دور چشم
حلقه های تیره زیر چشم (از نظر پزشکی به عنوان هایپرپیگمانتاسیون اطراف چشم – POH شناخته می شود) بسیار رایج و معمولا بی ضرر هستند. بسته به رنگ پوستتان ممکن است یک تیرگی یا یک اثر سایه به شکل نیمه ماه در امتداد پوست زیر چشمان خود به رنگ قهوه ای، آبی، بنفش یا مشکی مشاهده کنید. عوامل مختلفی مانند ژنتیک، افزایش سن، خستگی و موارد دیگر می توانند باعث ایجاد حلقه های تیره شوند.
برای برخی افراد، ظاهر این حلقه های تیره می تواند آزاردهنده باشد، اما خوشبختانه، این امکان وجود دارد که با درمان های خانگی و حرفه ای، تیرگی های آزاردهنده کاهش یابد.
سن شروع این تیرگی ها معمولاً بعد از بلوغ یا در اوایل بزرگسالی (25-16 سالگی) است.
هیپرپیگمانتاسیون اطراف چشم (POH) می تواند تأثیر روانی قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. اگر چه به راحتی تشخیص داده می شود، اما درمان آن آسان نیست. POH با مترادف های مختلفی از جمله ملانوز دور چشمی، هیپرپیگمانتاسیون دور چشم، تیرگی زیر چشمی، دایره های تیره، هیپرپیگمانتاسیون زیر اوربیتال، یا هیپرکرومی پوستی ایدیوپاتیک ناحیه اربیتال شناخته می شود. عواملی که باعث بروز آن می شوند می توانند برون زا و درون زا باشند. عمدتاً تشخیص بر اساس معاینه بالینی است. یافتن علت نسبی POH مهمترین عامل در مدیریت آن است.
علت سیاهی زیر چشم چیست؟
درک علت سیاهی زیر چشم، اولین قدم برای ایجاد درمان های موفق پوست است. عوامل ایجاد کننده تیرگی دور شم معمولا یک علت واحدی ندارد، و به نظر می رسد که علت ایجاد این تیرگی ها به دلیل ترکیبی از چند عوامل باشد. در زیر به تعدادی از دلایل احتمالی که سبب تیرگی دور چشم می گردد می پردازیم:
1. مشکلات خواب یا خستگی
2. انواع خاصی از آلرژی ها
3. تولید بیش از حد ملانین
4. کاهش چربی دور چشم
5. کاهش ضخامت پوست (به دلیل سن یا عوامل دیگر)
6. کمبود آهن (کم خونی)
7. آسیب اشعه ماوراء بنفش ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید
8. دست زدن یا مالش مکرر چشم ها
9. ژنتیک
10. مشکلات تیروئید (مانند کم کاری تیروئید)
11. کم آبی موقت یا مزمن (عدم نوشیدن آب کافی)
12. بیماری های پوستی مانند اگزما
13. سیگار کشیدن
14. کاهش وزن ناگهانی و شدید
15. پیر شدن – هر چه سن شما بیشتر شود آسیب های پوستی بیشتر می شود.
16. رنگ پوست – افرادی که پوست تیره تری دارند، دایره های تیره واضح تری دارند.
سن
افزایش سن ممکن است یکی از شایع ترین دلایل سیاهی زیر چشم باشد.
با بالا رفتن سن، پوست شما متمایل به افتادگی و نازک شدن می شود. ممکن است دچار کاهش چربی و کلاژن شوید که به حفظ خاصیت ارتجاعی پوست شما کمک می کند. در راستای این جریان، رگ های خونی تیره زیر پوست شما بیشتر نمایان می شوند و باعث تیره شدن ناحیه زیر چشم می شوند.
بالا رفتن سن نیز ممکن است باعث شود که حفره های اشکی توخالی تر به نظر برسند. این امر ممکن است به شما ظاهری خسته یا مسن نشان دهد.
خستگی
پرخوابی یا کم خوابی ممکن است باعث تیرگی و رنگ پریدگی پوست شما شود. در نتیجه، رگ های خونی و بافت های تیره زیر پوست شما ممکن است بیشتر نمایان شوند.
کم خوابی همچنین ممکن است منجر به تجمع مایع در زیر چشمان شما شود و باعث شود که آن ها پف کرده به نظر برسند. حلقه های تیره ممکن است در واقع سایه هایی باشند که توسط پلک های پف کرده ایجاد می شوند.
آلرژی
واکنش های آلرژیک و خشکی چشم ممکن است باعث تیرگی چشم شود.
هنگامی که شما یک واکنش آلرژیک دارید، بدن شما هیستامین آزاد می کند تا با مهاجم ها مبارزه کند. این امر ممکن است باعث خارش، قرمزی و پف چشم شود. خاراندن خارش پوست ممکن است باعث التهاب، تورم و شکستگی عروق خونی شود که منجر به رنگدانه های پس از التهاب می شود.
خستگی چشم
خیره شدن به صفحه تلویزیون یا کامپیوتر برای مدت طولانی ممکن است چشمان شما را تحت فشار قرار دهد. این جریان می تواند رگ های خونی اطراف چشم شما را بزرگ کند و به طور بالقوه باعث سیاهی دور چشم شود.
کم آبی بدن
کم آبی ممکن است به ایجاد POH نسبت داده شود. هنگامی که بدن شما به خوبی هیدراته نمی شود، پوست زیر چشم شما شروع به کدر شدن می کند و چشمان شما گود رفته به نظر می رسد. این به دلیل نزدیکی چشمان شما به استخوان زیرین است.
قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید یا آسیب دیدگی ممکن است باعث ایجاد حلقه های سیاه زیر چشم شما شود. این به عنوان رنگدانه پس از التهاب شناخته می شود.
آفتاب بیش از حد ممکن است ملانین اضافی تولید کند که رنگدانه ای است که به پوست شما رنگ می دهد. سپس بدن شما ممکن است این ملانین اضافی را در زیر چشمان شما رسوب دهد و در نتیجه هیپرپیگمانتاسیون ایجاد شود.
ژنتیک
چند مطالعه نشان می دهد که ژنتیک ممکن است در ایجاد POH نقش داشته باشد. این می تواند یک ویژگی ارثی باشد که در اوایل دوران کودکی دیده می شود. با گذشت زمان، حلقه های تیره ممکن است روشن یا تیره تر شوند.
کم خونی
کم خونی زمانی است که سطح گلبول های قرمز خون شما کمتر از حد طبیعی باشد. کم خونی می تواند علائم زیر را در شما ایجاد کند:
- سرگیجه
- ضعیف
- تنگی نفس
- خستگی
اگر کم خونی دارید، ممکن است متوجه شوید که پوست شما رنگ پریده تر از حد معمول است و ممکن است زیر چشمانتان حلقه های تیره داشته باشد. با یک پزشک در مورد انجام آزمایش خون برای بررسی سطح آهن خود صحبت کنید.
انواع تیرگی دور چشم
سیاهی دور چشم یک نگرانی رایج زیبایی است که انواع مختلفی دارد و هر کدام به دلایل و درمان های خاصی مرتبط هستند. تیرگی دور شم را می توان به چهار دسته تقسیم کرد”
1. حلقه های تیره رنگدانه ای:
حلقه های تیره رنگدانه ای ناشی از تولید بیش از حد ملانین، اغلب یک جزء ارثی دارند.
قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند این حلقه ها را تشدید کند و پوست اطراف چشم را تیره تر نشان دهد.
این تیرگی معمولا خود را به رنگ قهوه ای نشان می دهد.
2. حلقه های تیره عروقی:
حلقه های تیره عروقی که با مشکلات عروق خونی مرتبط است، به صورت تغییر رنگ مایل به آبی یا بنفش ظاهر می شوند.
عواملی مانند خواب ناکافی، پیری و گردش خون ضعیف به برجسته شدن این حلقه ها کمک می کند.
3. حلقه های تیره ساختاری:
نازک شدن یا توخالی شدن پوست اطراف چشم مشخصه سیاهی ساختاری است.
در این نوع تیرگی، رگ های خونی و بافت های زیرین را در معرض دید قرار می دهد و به ظاهری سایه دار کمک می کند.
4. حلقه های تیره ترکیبی از سه دسته:
انتخاب سبک زندگی، از جمله سطح استرس بالا، کم آبی بدن، و رژیم غذایی نامتعادل، می تواند منجر به ایجاد حلقه های سیاه شود.
پرداختن به این عوامل از طریق اصلاح سبک زندگی ممکن است به کاهش شدت این حلقه ها کمک کند.
دانستن نوع دقیق حلقه های تیره برای به کارگیری راه حل های مناسب مهم است. درمان های سفارشیشده، مانند استفاده از کرم های مخصوص یا تغییر عادات روزانه، ممکن است به کاهش و بهبود سیاهی دور چشم بر اساس آنچه که باعث آن می شود، کمک کند.
عوامل کاهنده و درمان کننده تیرگی دور چشم
درمان تیرگی دور چشم به علت زمینه ای بستگی دارد. گزینه های درمانی موضعی، فیزیکی و جراحی وجود دارد. در میان دارو ها و روش های موضعی، کرم های ضد آفتاب و لایه بردارها به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. ترتینوئین، ویتامین C، آربوتین، و اسید آزلائیک برای کاهش رنگدانه ملانین شناخته شده اند. حال به بررسی چند مورد از درمان هایی که می تواند در کاهش تیرگی دور چشم موثر باشد می پردازیم.
استفاده از ضد آفتاب:
همیشه از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید. هر روز حتی در زمستان از کرم ضد آفتاب استفاده کنید که دارای حداقل محافظت ضد UVB SPF-30 و محافظت در برابر UVA باشد. در تابستان ممکن است به محافظت بسیار بالاتری مانند SPF-50 نیاز داشته باشید. از کلاه لبه پهن، عینک آفتابی استفاده کنید و صورت خود را از آفتاب دور نگه دارید. برای داشتن اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله ” ضد آفتاب و هر آنچه باید درباره آن بدانیم ” مراجعه کنید. و برای دیدن محصولات ضد آفتاب بر روی کلمه ضد آفتاب کلیک کنید.
کنترل آلرژی:
علائم آلرژی خود را درمان کنید. این کار برای جلوگیری از مالیدن مداوم چشم هایتان موثر است. از داروساز در مورد درمان های آلرژی مانند قرص های آنتی هیستامین، قطره های چشمی و اسپری های بینی سوال کنید.
پاک کردن آرایش:
آرایش را با یک پاک کننده ملایم پوست پاک کنید و با آب گرم بشویید و خشک کنید. کرم مرطوب کننده را به صورت آزادانه به صورت بمالید. مرطوب و لطیف نگه داشتن پوست بسیار مهم است. برای دیدن محصولات آبرسان و مرطوب کننده و ژل و فوم شستشو بر روی لینک کلیک نمایید.
خواب کافی:
مطمئن شوید که خواب کافی دارید. شما به 7 تا 9 ساعت خواب با کیفیت در شب نیاز دارید.
سرامید ها:
سعی کنید از کرم حاوی سرامید استفاده کنید. این ها به عنوان مرطوب کننده عمل می کنند و به به دام انداختن آب در پوست کمک می کنند. به عنوان مثال، اعتقاد بر این است که اسید هیالورونیک هزار برابر وزن خود آب نگه می دارد، HA همچنین می تواند به عنوان پرکننده استفاده شود.
ویتامین B3 (نیاسینامید):
نیاسینامید قرمزی پوست را کاهش می دهد و پوست را برای تولید کلاژن تحریک می کند. کلاژن پروتئین اصلی بدن است و بخش زیادی از بافت همبند پوست، ماهیچه ها، مفاصل و رباط ها را تشکیل می دهد. کلاژن را می توان به عنوان “داربست” در نظر گرفت. داربست بهتر از پوست بهتر حمایت می کند. برای داشتن اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله “” نیاسینامید و پوست ” مراجعه کنید.
رتینوئید ها:
رتینوئید ها را می توان با احتیاط مورد استفاده قرار داد تا به لایه برداری سلول های هایپرپیگمانته شده پوست کمک کند. آن ها همچنین به تحریک تولید کلاژن کمک می کنند. برای داشتن اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله ” رتینوئید چیست و با پوست چه می کند؟ ” مراجعه کنید.
اسید آزلائیک:
اسید آزلائیک گاهی اوقات به دلیل مهار آنزیم تیروزیناز مورد نیاز برای ساخت ملانین استفاده می شود. آزلائیک اسید (1،7- هپتاندی کربوکسیلیک اسید) در ابتدا به عنوان یک ماده ضد آکنه موضعی ساخته شد، اما به دلیل تأثیر آن بر تیروزیناز، در درمان اختلالات هیپرپیگمانتری مانند ملاسما نیز استفاده می شود. مکانیسم اثر آن شامل مهار سنتز DNA و آنزیم های میتوکندری می شود و در نتیجه اثرات سیتوتوکسیک مستقیم روی ملانوسیت ایجاد می کند.
اسید کوجیک:
همچنین . اسید کوجیک یک مشتق قارچی طبیعی است که توسط گونه های Aspergillus و Penicillium تولید می شود برای کاهش هایپرپیگمانتاسیون شناخته شده است. این اسید با مهار تیروزیناز عمل می کند و در غلظتی بین 1 تا 4 درصد استفاده می شود.
کافئین:
قرار دادن چای کیسه ای استفاده شده زیر چشم ممکن است به کاهش تیرگی دور چشم کمک کند. این به این دلیل است که کافئین منقبض کننده عروق است و از این رو باعث باریک شدن عروق خونی کوچک نزدیک سطح پوست می شود. این امر باعث کاهش جریان خون در سطح پوست می شود. از طرف دیگر، می توانید کرم دور چشم حاوی کافئین خریداری کنید.
آربوتین:
آربوتین عصاره گیاهان زغال اخته و گلابی است که فعالیت تیروزیناز را مهار می کند، اما بلوغ ملانوزوم را نیز مهار می کند. اثرات آن وابسته به دوز است، اما غلظت بالای آربوتین می تواند باعث هیپرپیگمانتاسیون شود.
ویتامین C موضعی:
پویتامین C، یک آنتی اکسیدان، برای درمان هایپرپیگمانتاسیون نیز استفاده شده است. از آنجایی که اسید اسکوربیک در بسیاری از ترکیبات موضعی ناپایدار است، مشتقات استری شده مانند اسید ال-اسکوربیک 6-پالمیتات و منیزیم آسکوربیل فسفات در ترکیبات استفاده می شود.
اسید ال اسکوربیک آنتی اکسیدان پوستی غالب است. رادیکال های آزاد اکسیژن را در محفظه آبی که باعث ایجاد ملانوژنز می شوند را از بین می برد. ویتامین C تولید کلاژن را تقویت می کند و رنگ رکود خون را پنهان می کند که می تواند ظاهر سیاهی زیر پلک چشم را بهبود بخشد. برای داشتن اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله ” ویتامین سی برای پوست چه می کند؟ ” مراجعه کنید.
سخن پایانی
اکنون ما در مورد تیرگی دور چشم بیشتر می دانیم، می توانیم برای بهبود آن اقداماتی انجام دهیم. تحقیقات نشان میدهد که استفاده از کرم های دور چشم مناسب می تواند منجر به بهبود قابل توجهی شود. همچنین مهم است که خوب غذا بخورید، خوب بخوابید و به طور کلی مراقب خود باشید.
منابع:
Treatment of Periorbital Hyperpigmentation | Aesthetic Surgery Journal | Oxford Academic (oup.com)
Periorbital Hyperpigmentation: A Comprehensive Review – PMC (nih.gov)
Periorbital hyperpigmentation − An overview of the enigmatou… : Pigment International (lww.com)